Համբերատար լինելով ծնողները զարգացնում են երեխայի ինքնավստահությունն ու անվտանգության զգացողությունը: Քսաներորդ դարի 90-ականների վերջին ամերիկացի հոգեբանների ուսումնասիրության ընթացքում ծնողները արտահայտեցին իրենց կարծիքը այն մասին, թե որ որակներն են իրենց պակասում:
Ծնողները և ուսուցիչները պետք է երեխային սովորեցնեն բարոյական սկզբունքներ և բացատրեն նրան, թե ինչն է ճիշտ և ինչն է սխալ: Բարոյական վարքի ընկալումը և ճիշտ գործելու ունակությունը մեծապես կախված են այն միջավայրից, որտեղ երեխան մեծանում է:
Ճիշտ ընտրություն կատարելու և որոշումներ կայացնելու ունակությունը երեխայի բարեկեցության բանալին է։ Մենք հաճախ շփոթվում ենք իրավիճակներից, երբ երեխան ունի կարևոր որոշում կայացնելու:
Ծնողները հաճախ են բախվում զանազան խնդիրների և դժվարությունների փորձելով իրենց դեռահասների հետ հարաբերությունները կարգավորել։ Ստորև առանձնացրել ենք մի քանի եղանակ, որոնք օգտակար կլինեն այդ հարցում։
Ծնողների կյանքը արագ տեմպերով է ընթանում, ուստի նրանք սովորաբար ժամանակ չեն ունենում պատշաճ ուշադրություն դարձնելու իրենց դեռահասների վրա:
Ոչ բավարար չափով զարգացած սոցիալական հմտությունները երեխաների մոտ, կարող են պատճառ հանդիսանալ նրանց վատ վարքի դրսևորման։ Ցածր դասարաններում երեխայի շփման շրջանակը փոխվում է:
Ծնողները շատ հաճախ լսում են «ոչ» բառը երեխայից Երբ երեխան սկսում է քայլել, նա հանկարծ ունենում է իր կարծիքը և պատկերացումները այն ամենի մասին․
Խոհեմությունը և իմաստուն որոշումներ կայացնելու կարողությունը ոչ մեկին չի տրվում ի ծնե:Լավ դատողություն և որոշումներ կայացնելու հմտություններն զարգանում և ամրապնդվում են փորձառության հետ։
Ծնողների համար ամենակարևոր նպատակներից մեկն այն է, որ երեխաներին բարություն սերմանեն, որպեսզի հետագայում նրանք դառնան լավ և բարի մարդիկ:
Եկեք դիտարկենք երեխաների համար պատմություններ պատմելու հիմնական առավելությունները: Ծնողները պետք է դրանք հաշվի առնեն, որպեսզի երեխայի դաստիարակության գործընթացը առավել արդյունավետ լինի:
