Միդաս արքայի հպումը – հեքիաթ

Հին Հունաստանում կար մի թագավոր` Միդաս անունով: Նա շատ հարուստ էր, ուներ շատ ոսկի և այն ամենը ինչ միայն կկամենար:

Բայց իր ոսկիներից և գանձերից առավել նա սիրում էր իր աղջկան:

Օրերից մի օր Սիլենիուս անունով սատիրը հարբած վիճակում հայտնվել էր Միդաս թագավորի պարտեզում:

Միդասը հավատում էր, որ այդ էակները հաջողություն են բերում, այդ պատճառով թողեց որպեսզի Սիլենիուսը քնի իր պարտեզում մինչև ուշքի գալը:

Չնայած որ Միդասի այդ մտքին դեմ էին նրա կինը և սիրելի աղջիկը:

Սիլենիուսը հանդիսանում էր աստված Դիոնիսոսի ընկերը,ով որ գինու և խրախճանքի աստվածն էր:

Դիոնիսոսը իմանալով Միդասի բարի արարքի մասին դեպի իր ընկերը, որոշում է պարգևատրել նրան:

Միդաս թագավորը շատ կարճ մտածելուց հետո Դիոնիսոսից խնդրում է, որ ինչին նա դիպչի տեղում դառնա ոսկյա:

Դիոնիսոսը գիտեր, որ դա այդքան էլ լավ գաղափար չէ, բայց չի առարկում և կատարում է ցանկությունը:

Ուրախացած լինելով, որ իր ցանկությունը կատարված է, նա սկսեց շրջել պալատի տարածքով մեկ:

Իր ճանապարհին նա հպվում և ոսկի էր դարձնում ամեն ինչ՝ ծառերը, պատերը նույնիսկ ողջ պալատը:

Նրա ծառաները վախեցած էին այդ ամենը տեսնելուց հետո և զարմացած:

Բայց միևնույն ժամանակ ուրախ, որ այդքան ոսկի կա իրենց ձեռքի տակ:

Միդաս արքայի ցանկության հետևանքները

Միդասը ուրախությունից գնաց և գրկեց իր գեղեցիկ աղջկան, բայց մինչև գիտակցեց հետևանքի մասին, արդեն ուշ էր:

Նրա միակ և սիրելի աղջիկը արդեն վերածվել էր անշունչ, ոսկյա արձանի:

Նա լաց լինելով վազեց դեպի պարտեզը և սկսեց կանչել Դիոնիսոսին:

Դիոնիսոսը եկավ և Միդասը աղաչեց նրան, որպեսզի նա հետ վերցնի իր տված աստվածային ուժը և փրկի իր աղջկան:

Դիոնիսոսը ասաց, որ դա կարող է անել, եթե Միդասը համաձայնվի հետ գնալ և ամեն ինչ թողնել այնպես ինչպես եղել էր:

Այսինքն առանց այդքան ոսկու, նախքան այդ ցանկությունը հայտնելը:

Միդաս արքան համաձայնվեց և կրկին կյանքի կոչեց իր աղջկան:

Եվ այդպես նա ապրեց իր կյանքը այդ դասը միշտ հիշելով:

ԽՐԱՏ՝ Մի եղեք ագահ, եղեք երջանիկ և գոհ այն ամենով ինչ ունեք: