Ազդեցություն երեխաների վրա. Ծնողները սմարթֆոնի մեջ.

Վերջերս մենք հաճախ ենք լսում, որ թվային տեխնոլոգիաները ունեն հսկայական ազդեցություն մարդկանց փոխհարաբերությունների միջև և կարող են նպաստել սոցիալական մեկուսացմանը:

Սոցիալական ցանցերը մեզ թույլ են տալիս գրեթե շուրջօրյա շփվել մարդկանց հետ ողջ օրվա ընթացքում:

Բայց եթե մենք չափազանց շատ ժամանակ ենք ծախսում վիրտուալ աշխարհում, մենք հայտնվում ենք սոցիալական մեկուսացման մեջ:

Եթե ծնողները չափազանց շատ են ժամանակ ծախսում էլեկտրոնային սարքերի վրա, դա կարող է բացասաբար անդրադառնալ երեխաների հետ նրանց հարաբերությունների վրա:

Նման երեխաները հետագայում նույնպես կտուժեն սոցիալական հմտությունների պակասից:

Մենակության զգացումը առաջանում է ոչ իրատեսական հուզական կարիքների պատճառով:

Գտնվելով մարդկանց մեջ, մենք կարող ենք մենակություն զգալ երկու դեպքում՝

  1. Եթե մենք գտնվում ենք անծանոթ մարդկանց  և հակված չենք ինքնաբուխ շփվել մարդկանց հետ: Այս դեպքում մենք զգում ենք մենակություն, այլ ոչ թե հուզմունք, քանի որ մենք փնտրում ենք հուզական կապ և չենք գտնում այն:
  2. Մենք կարող ենք միայնակ զգալ անգամ եթե ընտանիքի կամ ընկերների կողքին ենք, և բոլորը զբաղված են իրենց բջջային հեռախոսներով, այլ ոչ թե իրար հետ խոսելով:

Ծնողները սմարթֆոնի մեջ. Ազդեցություն երեխաների վրա

Իսկապես, էլեկտրոնային հարմարանքների մեջ չափից դուրս կլանված լինելը կարող է ունենալ վատ ազդեցություն :

Նույնիսկ  հանգեցնել նրան, որ մարդիկ, գտնվելով ընտանիքիում կամ ընկերությունում , զգան իրենց միայնակ:

Սա առավել արտահայտված է այն դեպքում, երբ ընտանեկան որևէ առիթով ՝ ի պատիվ ընտանիքի անդամներից մեկի ծննդյան կամ մեկ այլ կարևոր առիթի, բոլորը նայում են իրենց սմարթֆոններին:

Նախկինում երեխան, զգալով մենակություն, լքում էր իր սենյակը և դուրս գալիս խաղալու բակում գտնվող այլ երեխաների հետ:

Ոչ ոք չուներ բջջային հեռախոսներ, իսկ համակարգիչները օգտագործվում էին միայն խաղերի համար:

Վերջին տարիներին սմարթֆոնների օգտատերերը ոչ միայն մոռանում են, թե ինչպես ինքնուրույն մտածել ՝ ապավինելով շարժական ինտերնետին, այլև վատթարացնում են սոցիալական հմտությունները:

Ամեն տարի երեխաները ավելի ու ավելի քիչ են խաղում և ինքնաբուխ շփվում ծնողների հետ:

Դա պայմանավորված է նրանով, որ և ծնողները և երեխաները ավելի ու ավելի շատ ժամանակ են ծախսում իրենց սմարթֆոնների մեջ:

Ծնողների հետ շփման պակասը ժամանակակից երիտասարդության միայնակության հիմնական պատճառն է: