Ժամանակ առ ժամանակ ծնողները իրենց երեխաներին ասում են ոչ պատշաճ և նույնիսկ վնասակար արտահայտություններ:Անկախ նրանից, թե որքան կոպիտ կարող է թվալ սա, դրանով իսկ նրանք մեծ սխալ են գործում:

Երիտասարդ ծնողներից շատերը տարակուսում են այն մասին, թե դաստիարակության որ մեթոդները պետք է կիրառեն, որպեսզի ապագայում նրանց երեխան դառնա այնպիսին, ինչպիսին նրանք են ուզում տեսնել։

Գոյություն ունեն երեխայի միտքը, ինտելեկտը և երևակայությունը զարգացնելու գործնական եղանակներ:Դրան կարելի է հասնել `երեխային ներգրավելով առօրյա գործունեության մեջ:Երբ երեխան ստանում է տարբեր կյանքի փորձեր և կատարում է տարբեր գործողություններ, զարգանում է նրա ուղեղը:

Ինչպե՞ս պահպանել երեխայի էմոցիոնալ հավասարակշռությունը եթե ծնողները ծանրաբեռնված են բացասական զգացմունքներով։ Մեծահասակները հաճախ հանդիպում են այնպիսի խնդիրների, ինչպիսիք են ՝ կյանքում իրենց տեղը որոշելը, ֆինանսական անկայունությունը, անձնական խնդիրները, աշխատանքում սթրեսը և շատ այլ պատճառներ:

Ծնողների շրջանում կա մի կարծրատիպ, որ երեխաները կարող են հիստերիայի մեջ ընկնել ամեն անգամ, երբ նրանք չեն ստանում իրենց ուզածը, կամ իրենց դժգոհությունը ցույց տալ վատ վարքի միջոցով:

Ծնողների խնդիրն է բարձրացնել մեր երեխաների կենսունակությունը, ինքնագնահատականը , սովորեցնել նրանց ինքնուրույն որոշումներ կայացնել:

Բաժանման անհանգստությունը խանգարում է, որն արտահայտվում է երեխայի ծնողներից տարանջատվելու վախի պատճառով։ Այն հաճախ հայտնաբերվում է երեխաների զարգացման որոշակի փուլում:

Արձակուրդից հետո, երեխաները սովորաբար տխուր են զգում ՝ նորից դպրոց գնալու և մեծ դժկամությամբ վերադառնալու իրենց սովորական ռեժիմին։ Այնուամենայնիվ, երեխայի մեջ դրական հույզեր առաջացնելու բազմաթիվ եղանակներ կան ՝ դպրոց վերադառնալու մասին:

Տեսնելով, թե ինչպես է ձեր երեխան արդեն սողում, անգին է, չնայած երբեմն երեխան կարող է դա կատարելապես չանել։Երբեմն երեխաները սովորում են սողալ հետընթաց,ապա նոր դեպի առաջ:

Իհարկե ընտանիքի միակ երեխան ունեցող , շատ ծնողներ, , դժգոհում են, որ իրենց համար դժվար է, քանի որ նրանք պետք է զվարճացնեն երեխային և նրա համար զբաղմունք գտնեն, բայց դա միակ խնդիրը չէ այս իրավիճակում: